Η Παναγία της "Διώτισσας" - Spartia Kefalonia Greece - Our Village

Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κύριο Μενού:

Ιστορικά
 
 
 
 
 
 
 
 

Η Παναγία της "Διώτισσας"

Νησίδα Δίας – Κεφαλονιά
2/7/1965

Στις 2 Ιουλίου γιορτάζει η Εκκλησία μας την «Κατάθεση της Εσθήτας» (φόρεμα) της Παναγίας μας, στις Βλαχέρνες της Κωνσταντινούπολης και η Παναγία στο Δια. Εορτή παλαιά επί βυζαντινής εποχής.

Σύμφωνα με τον Ηλία Τστιτσέλη, το εκκλησάκι ιδρύθηκε – άγνωστο πότε- από ερημίτη ενώ το 1805 είχε τρεις μοναχούς.
Λίγο αργότερα, στα 1821 , ο Άγιος Παναγής (παπα-Μπασιάς), όντας δάσκαλος σε σχολείο του Ληξουρίου, αρνούμενος να δεχθεί τις θέσεις των Άγγλων κατακτητών, παραιτήθηκε από τη θέση του, και έμεινε στο Δια για περιορισμένο χρονικό διάστημα.
Σύμφωνα με αναφορές του εκπαιδευτικού Γ. Γαλανού, η σκάλα με τα περισσότερα από 100 σκαλιά, αλλά και μια προβλήτα, κατασκευάστηκε από τον Ιερέα Ν. Δρακονταειδή, ο οποίος χρειάσθηκε να μείνει αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα για να ολοκληρώσει το έργο του.
Μετά τους σεισμούς του 1867, καταστράφηκε ένα μεγάλο μέρος από το εκκλησάκι, αλλά με τη βοήθεια Κεφαλλήνων της διασποράς, αποκαταστάθηκε.


Στην άχλη της ιστορίας υπάρχει αναφορά στον Ησίοδο  για τούτο το νησάκι πως, στην κορυφή του Αίνου της Κεφαλονιάς, υπήρχε Ναός του Θεού Διός, όπου είχαν βρεθεί ίχνη και πολλά λείψανα θυσιών τα οποία εσώζοντο μέχρι το 1813 μ Χ. Όταν οι ιερείς στον Αίνο θυσίαζαν στο βωμό του Δία τα ιερά σφάγια, ο καπνός που ανέβαινε στον ουρανό, έδινε το «σημείον» και η τελετή μιας δεύτερης, σχεδόν ταυτόχρονης θυσίας άρχιζε στη βραχονησίδα Δίας, που είναι σε οπτική ευθεία με το Μεγάλο Σωρό (η υψηλότερη κορυφή του Αίνου). Όταν οι ιερείς έβλεπαν τη δεύτερη στήλη καπνού καταλάβαιναν πως η θυσία στον Δία είχε ολοκληρωθεί. ( Βλ. Μαρινάτος Σπύρος, Αρχαιολογικός Περίπατος ).
Όταν η μία θρησκεία αντικατέστησε την άλλη, και εκτοπίστηκε στο νησάκι η λατρεία του Δία και της Αφροδίτης που και αυτή λατρευόταν  σ’ αυτό το βράχο,
κτίστηκε εκκλησία αφιερωμένη στη Θεοτόκο των Βλαχερνών. Η εκκλησία αυτή γνωστή και ως Παναγία της Διώτισσας,  υπήρξε και Μονή.

 
 

Aπό νωρίς το πρωί, κάθε 2 Ιουλίου, βαρκάκια και ψαροκάικα πραγματοποιούν δρομολόγια από κοντινούς προορισμούς, όπως η Πεσσάδα, ο Κλιματσιάς και το λιμάνι της Αγίας Πελαγίας, μεταφέροντας κόσμο που θέλει να δώσει το παρών σε αυτό τον ξεχωριστό εορτασμό.


Μετά το πέρας της λειτουργίας ακολουθεί αρτοκλασία και λιτάνευση της εικόνας της Παναγίας στην κορυφή της βραχονησίδας με την καταπληκτική θέα στο απέραντο γαλάζιο του Ιονίου και την διαρκή «συντροφιά» των γλάρων.

 
 

Στη φωτο με το καΐκι του Σπύρου Δρακόπουλου Σπαρτινοί στο πανηγύρι. Εχουμε παει στη Πεσσαδα να παρουμε την εικόνα απο το μοναστήρι. Διακρίνονται ο Σπύρος Δρακόπουλος, Ο Πατρίκιος ο Ψάλτης, ο Καθηγητής Μαρίνος Βαλλιάνος κλπ.

 
 

Σύμφωνα με το συναξάρι στις 2 Ιουλίου γιορτάζει η Εκκλησία μας την «Κατάθεση της Εσθήτας» (φόρεμα) της Παναγίας μας, στις Βλαχέρνες της Κωνσταντινούπολης. Και όπως η εκκλησιαστική παράδοση θέλει, αλλά και τα εκκλησιαστικά βιβλία, δύο αδέλφια πατρίκιοι  Γάλβιος και Κάνδιδος των χρόνων του Λέοντα του Α΄, 5ος αιώνας, πήγαν στα Ιεροσόλυμα για προσκύνημα. Περνώντας από τη Γαλιλαία, βρήκαν στο σπίτι μιας Εβραίας να φυλάσσεται μια εσθής (φόρεμα), που κατά την παράδοση ανήκε στην Παναγία. Οι δύο βυζαντινοί άρχοντες έκλεψαν την Εσθήτα και την έφεραν στην Κωνσταντινούπολη, στο προάστιο των Βλαχερνών, και δεν φανέρωσαν σε κανέναν για το πολύτιμο και ιερό κειμήλιο τους. Σύμφωνα με την παράδοση, με κάποιο θαύμα παρουσιάστηκε το γεγονός αυτό «της Τιμίας Εσθής», κι ο αυτοκράτορας έκτισε μεγαλόπρεπο ναό.  Πρόκειται για τον φημισμένο ναό «των Βλαχερνών». Η γιορτή που γινόταν εκεί τα βυζαντινά χρόνια ήταν από τις μεγαλοπρεπέστερες του Βυζαντίου, σχεδόν πολιουχική, που δημιούργησε πολλές αντίστοιχες γιορτές σε τόπους που είχαν και ακολούθησαν από παλιά μια βυζαντινή παράδοση.
Στην Κεφαλονιά ναοί των Βλαχερνών ήταν στην αρχαία και μετέπειτα βυζαντινή Πάλη, περιοχή Ληξουρίου, στο νησάκι Δίας, στο Ρίφι Παλικής και στα Αννινάτα Πρόννων.  Η παλιά εικόνα από το ναό των Βλαχερνών της Πάλης βρίσκεται σήμερα στο μοναστήρι του Κορωνάτου, όπου τελείται αγρυπνία με την παρουσία πολύ κόσμου.

 
 
 
Επιστροφή στο περιεχόμενο | Επιστροφή στο κύριο μενού